Reactie plaatsen

Reacties

Tjallie Huisman
4 jaar geleden

Even een test

.

15 juli 2019

Vandaag de eerste dag van de zomervakantie.

Tja, een heldere hemel en een stralende zon waren mooier geweest. Dat is niet zo, helaas. Het is grijs, maar de zon doet toch wel een paar pogingen om door de bewolking heen te breken. Blij vooruitzicht!

Ook al ben ik nu officieel met pensioen, ik houd nog steeds vast aan die regelmatige vakanties. Niet helemaal, maar daarover straks.

Vakanties hebben me altijd overvallen: ”Volgende week al? Allemensen, wat gaat de tijd toch snel!”  Ik heb nooit van vakantie tot vakantie geleefd, gelukkig. Ook nu niet. Het vrijwilligerswerk voor de Voorleeswerk en als taalcoach geeft me veel voldoening. Soms is het moeilijk: Hoe begeleid ik deze leerling het beste? De leerlingen, die ik nu begeleid, kwamen bij me zonder veel informatie over hen vooraf. Ik moest het zelf maar uitzoeken. Dat doe ik ook:  passend onderwijs, onderwijs op maat .Eindelijk kan ik dat nu geven.

Nou ja, nu even niet, want ik heb vakantie en mijn leerlingen ook.

De vakantie begon met een begrafenis. Gerrie, die ik ken uit Zuid-Afrika, is toch nog plotseling overleden. Veel herinneringen komen dan boven. Ik heb orgel gespeeld tijdens hun trouwdienst. In de Paul Krugerkerk in Pretoria. Samen met zijn broer Reitse. We zijn toen nog opgesloten geweest in die kerk. De koster deed het licht uit, hij dacht, dat we al weg waren. Het orgel liep daarop ook heel langzaam leeg. Er kwam geen geluid meer uit. Toen we op zoek waren naar het touw om de klok te luiden als alarmsignaal, zag hij onze auto staan. Het licht ging weer aan en wij waren vrij. Wat een verhaal!

Dat komt dan allemaal weer boven. Samen met Ali ben ik naar de begrafenis geweest. We ontmoetten veel bekenden. Het leek een Afrika reünie. Warme begroetingen, omhelzingen. Ook een heel vreemde, verdrietige ervaring: Coby, met wie ik van veel vakanties in diverse landen heb genoten, herkende me niet direct. We hebben elkaar een hand gegeven en daarna heb ik haar niet meer gesproken.    

Op de begraafplaats brak er een enorme stortbui los. Die duurde de hele plechtigheid. Het was een echt Zuid-Afrikaanse regenbui. Van een plechtigheid was er trouwens niet echt meer sprake: Iedereen wilde zo snel mogelijk weer terug naar de auto. Geen goede afsluiting.

Terug in de kerk heb ik nog met veel Afrikagangers  gepraat. Wat is er veel gebeurd in de afgelopen jaren.

Tja, een vreemd begin van de vakantie.

 

 

.