16 oktober 2021

16 oktober 2021 

Vandaag is er veel aandacht voor de moord op de Britse politicus David Ames. Ook was er de herdenking van de Franse leraar, Samuel Pathi, die vorig jaar vermoord is en voor moord op zoveel mensen door een boogschutter in Noorwegen. Vreselijk!

Gisteravond keek ik naar Op1. Daar werd uitgebreid gesproken over deze gebeurtenissen en vooral over alle bedreigingen, waar bekende Nederlanders mee te maken hebben. Ik was geschokt, toen ik mevrouw Kaag zag en hoorde, terwijl ze tijdens een rechtbankzitting haar verhaal deed. “Om 24.00u kom ik haar aanvallen en verwonden, zodat ze nooit meer haar werk kan doen of dood is.” Dat was zo ongeveer het bedreigende bericht. Je zult het maar krijgen!

We weten al heel lang van de bedreigingen die Wilders krijgt en van de beveiliging, die hij heeft en die ook zijn privéleven beïnvloedt. Ook premier Rutte krijgt na bedreigingen extra beveiliging en minister de Jonge ontkomt er ook niet aan, geloof ik. Elke BN’er lijkt beveiliging nodig te hebben.
Ik ben niet actief op Twitter, maar ik zie wel vaak de berichten voorbijkomen. Daar word ik echt niet vrolijk van. Wel boos. Ik voel niet de behoefte om de afzenders van die bedreigingen (die vaak heel laf anoniem zijn) te bedreigen. Ik zou wel graag willen weten, waarom ze zulke tweets versturen. En het zijn niet alleen tweets, ook op straat gebeuren deze dingen. Waarom?

Ik kan wel een paar redenen bedenken: onvrede, gevoel van onrecht. Maar deze redenen zijn in mijn optiek nooit redenen voor bedreigingen! Waarom zo fel, zo bedreigend? Waarom geen enkele poging tot gesprek, maar direct grof geweld?

In Op1 werden ook beelden getoond van discussies in de Tweede Kamer. Voor mij beschamende beelden van uitspraken van sommige Kamerleden: ze scholden elkaar de Kamer uit…

Tja, dat zijn geen goede voorbeelden van hoe je met elkaar omgaat. Niet van onze volksvertegenwoordigers, dus. Geen enkel respect, geen vertrouwen. Hoe kun je dan met elkaar respectvol komen tot een regering, die vertrouwen inboezemt? De mensen, die op deze beelden te zien waren, vertegenwoordigen mij niet, ik heb gelukkig niet op 1 van hen gestemd.

In Op1 kwam men tot de conclusie, dat het goed is om aangifte te doen van bedreigingen en dat die bedreigingen streng bestraft moeten worden. Dat vind ik ook. Ik ben het ook eens met de conclusie, dat de ouders een belangrijke rol spelen. Ik kan echter gemakkelijk praten: ik woon in een ruim huis, heb geen financiële problemen, heb familie en vrienden om me heen. Wat als je dat alles niet hebt?

Dan kom ik toch weer uit bij de uitspraak van Jezus: ”Heb je naaste lief als jezelf”. Help elkaar, waar je maar kunt, in mijn vertaling., in deze context)

Dat doe je niet met bedreigingen, ook al denk je, weet je wel zeker (dan denk ik aan die toeslagen affaire), dat je onrecht aangedaan is. Dan blijf je in gesprek gaan, hoe frustrerend dat ook is.

Dat doe je door alles in het werk te stellen om de gedupeerden zo snel mogelijk recht te verschaffen.

Dat doe je door met elkaar een fatsoenlijk (!!) gesprek aan te gaan.

Dat doe je, door ook in de Tweede Kamer  ons publiek te laten zien, dat je respectvol elkaars mening bekritiseert.

Ik wens alle mensen, die ik in deze blog genoemd en/of bedoeld heb, alle sterkte toe!!

Zo, dat moest er toch even uit.

(De foto van de ondergaande zon vanaf mijn terras aan het begin van deze blog geeft hoop: de zon komt ook weer op!)

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.