EXAMEN

Dit jaar is het 50 jaar geleden dat ik examen deed. En geslaagd ben! ik ben dus nu 50 jaar onderwijzeres. Ik begon in Leeuwarden, ging verder in Pretoria en daarna in Bunschoten. Door familieomstandigheden kwam ik weer terug in Steenwijk en daar woon ik nog steeds. In al die jaren heb ik nogal wat cursussen gevolgd en examens afgelegd. Ik heb examen doen altijd als iets spannends beleefd: je wordt beoordeeld. Ben je goed genoeg of niet. Ik ben nooit ergens voor gezakt. Wat een luxe! Nou ja, wel voor de cursus Engels, maar daar was ik niet echt gemotiveerd voor. Dat was in de tijd, dat ik het huishouden van mijn broer probeerde te regelen en tegelijk mijn eigen weg probeerde te vinden. Van die kinderen houd ik nog steeds heel veel, maar we zijn uit elkaar gegroeid. Ik hoop, dat die band weer sterker wordt.

Nu terug naar EXAMEN. Ik zocht op Wikipedia. Beproeving, toets…. Nog veel meer definities.  Amen is een woord, dat voor mij betekent: “waar en zeker”. Geloof je in een leven na dit leven? Ja, dat geloof ik. .Amen.

EX-Amen . Dan doe je afstand van al die zekerheden. Dat ga ik dus niet meer doen. Geen examens meer voor mij.

50 jaar geleden hadden we net het rapport van de Club van Rome gehad en daar hadden we het ook wel over. Voor mij was dat niet echt een zorgpunt. Ik dacht meer aan mijn eigen toekomst als onderwijzeres.  Ik herinner me nog heel goed mijn proefles in Leeuwarden. Een paar mannen, strak in het pak, en ik vertelde een Bijbelverhaal. Daarna zongen we een psalm maar ik wist de tekst niet meer. Die mannen achter in de klas vonden dat wel grappig en ik probeerde me er zo goed mogelijk uit te werken. Dat is gelukt, want ik kreeg de baan. Het verhaal weet ik niet meer, de psalm wel: 105:5.

 Ik onderwijs nog steeds, ook al ben ik met pensioen.  Samen met Noushin (al sinds jaren begeleid ik haar: een intelligente, enthousiaste vrouw, die al lang in Nederland woont en in Iran is opgegroeid en universitair is opgeleid). We hebben de grammatica, de spelling doorgenomen en daarna ook de canon van de Nederlandse geschiedenis en de topografie. Intussen hebben we ook de theorie van het rijbewijs behandeld. Die teksten zijn zo moeilijk, voor mij, maar zeker voor iemand, die zich onze taal probeert eigen te maken. Ik zou zakken voor dat theorie-examen, vrees ik.  

Noushin is nu met haar man en zoon in Iran. Ik hoop, dat het voor hen echt Vakantie is.