BINGO.

Ik was de afgelopen weken nogal bezig met het werk voor de Voorleesexpres. Dat betekent, dat er kennismakings- en afscheidsbezoeken gebracht moesten worden.

Allereerst een afscheidsbezoek aan een Egyptische familie. Er was 20 keer voorgelezen en dan is dat het einde van de sessie van de Voorleesexpres. De eerste keer waren de kinderen (2 meisjes) nogal verlegen, nu werd de voorlezer met een hartelijke omhelzing verwelkomd. De familie heeft een restaurant en de vader en moeder waren druk aan het werk met de voorbereidingen voor de avond. Van de voorlezer had ik al gehoord, dat de moeder zich meestal geen tijd gunt om er bij te zitten. Dat was wel de bedoeling, zodat ze zelf het voorlezen kan overnemen, maar het was altijd druk, druk, druk..

Nu gaat het even anders. Moeder heeft een spelletje gekocht: Bingo. Ze heeft geen idee hoe dat werkt, al die balletjes met nummers zeggen haar niets. Het ziet er wel heel leuk uit: een bol met balletjes met nummers, die uitrollen op vakjes met cijfers. Tja, wat doe je dan? Uitleggen natuurlijk. Het is jaren geleden, dat ik bingo gespeeld heb. Niet meer sinds anderen de ouderenmiddagen  organiseren en dat is zeker 10 jaar geleden. Ik weet nog wel, hoe fanatiek de mensen waren. Een prijs winnen is altijd leuk.

Terwijl de meisjes werden voorgelezen, heb ik het spel uitgelegd. Eerst maar scoreformulieren gemaakt, want die had ze er niet bij gekocht. En dan ga je het spel spelen. Moeder is heel fanatiek en heeft nu alle tijd. De getallen zijn voor haar niet altijd duidelijk: waar hoort 53? Nee, dat is 35. Dat soort problemen. Vader kijkt zo nu en dan fronsend, maar ook glimlachend naar haar. Ondertussen gaat de voorlezer gewoon door. De meisjes komen om de beurt even aan het wieltje draaien. Aan het eind van het uurtje is het spel uit en de boeken ook.

Dan komt het officiële gedeelte: Ik mag de diploma’s uitdelen. 20x voorgelezen, goed meegedaan: dat verdient een boek en een diploma. Ze krijgen die. Wat mooi om te zien, hoe enthousiast de kinderen en ook de ouders zijn. De boeken zijn spiksplinternieuw, speciaal voor hen!

De ouders zullen zelf ook voorlezen en naar de bieb gaan. De voorlezer en ik hopen, dat dat ook gebeurt..

 Het is eigenlijk niet de bedoeling, maar de voorlezer heeft zo’n band opgebouwd met dit gezin, dat ze contact zal blijven houden. Niet meer elke week, maar zo langzamerhand afbouwen.

Wat goed om te horen en te zien, dat het werk van de Voorleesexpres succes heeft. Het is allemaal vrijwilligerswerk en het is niet altijd succesvol. In elk gezin is het anders. In dit gezin is de belangstelling voor lezen gegroeid.

Hier is het dus BINGO.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.