10 april 2020 CORONA 4

Goede Vrijdag  

De tijd gaat zo snel, dat is een cliché, dat ik al vaker gebruikt heb. Maar het is naar mijn gevoel zo waar. Vanmorgen schoot ik hardop in de lach toen ik me realiseerde, dat ik op de krant moest kijken, welke dag het was. Dat deed me denken aan mijn moeder, die vaak zei : ’Ik ben met de dagen in de war”. (Zij zei het in het dialect, maar dat kan ik niet schrijven. Spreken ook niet zo goed, behalve het accent).

Ik begrijp nu waarom: Elke dag is hetzelfde. Alles ligt stil, geen verplichtingen. In mijn geval: geen lessen, geen voorleesexpres. Ik vermaak me prima thuis en vooral in mijn tuin op het terras. Ik lees al mijn oude boeken weer. Veel mensen vinden dat vast een beetje vreemd, maar ik ontdek elke keer wel weer iets anders. Waarschijnlijk lees ik te snel..

Van morgen werd ik wakker, ging naar beneden, pakte de krant van de mat en zag op de voorpagina: “Heer, ontferm U”. Erbarme Dich.

Nee, ik ga niet weer een preek houden, dat heb ik in mijn vorige blog al gedaan. Ik realiseerde me wel, dat het vrijdag is: ook dag van de Voedselbank. Ik ben ingeroosterd om de winkelwagentjes te ontsmetten. Dat is geen moeilijk karwei. Ik moet vrijwilligers opvangen en de weg wijzen, die pakketten komen halen om bij diverse cliënten te bezorgen. Als zij de pakketten in hun auto hebben geladen, neem ik de winkelwagentjes weer in ontvangst en ontsmet die. Alles loopt gesmeerd. Het is niet druk, alles is prima georganiseerd. Ik maak even een praatje in de hal waar de pakketten worden klaargemaakt, maar ik moet natuurlijk ook de ingang in de gaten houden. In de ruimte achter mij is een winkel ingericht. Die is vandaag niet open voor cliënten. Er staan ook boeken. Ik zie een boekje : “Mees Kees”. Tja, ik blijf toch onderwijzeres en ik heb de tv-serie wel eens gezien. Ik heb lekker in de zon zitten lezen. Zo nu en dan onderbroken om winkelwagentjes te ontsmetten of even een praatje te maken. Over “Mees Kees” schrijf ik later misschien nog wel eens. Hij is de moeite waard..

Toen de laatste vrijwilliger met zijn pakketten vertrokken was, was mijn werk klaar. Ik werd bijna gedwongen om ook het een en ander mee te nemen. Dat wil ik helemaal niet, ik kan het gelukkig zelf wel kopen. Ja, maar er zijn zoveel zuivelproducten, die anders over de datum zijn en weggegooid moeten worden, dat ik toch bezwijk. Mijn koelkast staat nu vol met gezonde producten. Ik zal er dankbaar van genieten. 

GOEDE VRIJDAG