Gay pride nodig?? 3 / 4 augustus 2018

Morgen is er weer de gay pride. In Amsterdam wordt er door de grachten gevaren in een feestelijke parade. Ik vraag me af, wat de bedoeling hiervan is.

De laatste tijd hoor je heel veel praten over homo’s, lesbiennes, transgenders en gender-neutraal. Vanmiddag gaat het op de radio over de gay pride.

Gay: het woordenboek geeft als vertaling: vrolijk, opgewekt, luchthartig, losbandig, fleurig, homoseksueel. Pride: trots, hoogmoed, fierheid, prima conditie, enz.

 Gay Pride, door mij vrij vertaald: Trots op je homoseksualiteit.

Sodom en Gomorra?? Tja, daar dacht ik vroeger altijd aan, als het over homoseksualiteit ging. Nou hadden we het daar niet vaak over, seksualiteit was sowieso geen onderwerp van gesprek bij ons thuis. Nu hoor je niets anders. Alles draait om seks. Je kunt geen boek openslaan, geen film kijken, of je wordt er mee geconfronteerd. Ik denk vaak, dat een boek niet verkocht wordt, als er geen seks in voorkomt. Nee, vroeger spraken we er niet over. Ik was 4 jaar, toen er opeens een broertje bij kwam in ons gezin. Niets van gemerkt, geen voorbereiding, hij was er plotseling. Nu kun je je dat niet meer voorstellen. Nu worden de kinderen er van het begin af aan bij betrokken. Ik heb het daar eens met mijn moeder over gehad. Zij zei: ”Dat was een andere tijd. Daar praatte je niet over. Dat was niet goed, maar tegenwoordig weten kinderen alles en dat is het andere uiterste”.

Aan die uitspraak moet ik de laatste tijd nogal eens denken.  Me-too speelt nog steeds. Een dirigent ontslagen wegens grensoverschrijdend gedrag. Tja..  Ik heb er al eens eerder over geschreven: Het oordeel over zulke zaken ligt bij de rechter, ik ben blij, dat ik geen rechter ben. Ik leef mee met de slachtoffers. Niet met de daders. Wel met mensen, die onterecht beschuldigd worden.

Ik denk niet meer zo zwart/wit. Ik geloof niet, dat homofilie een ziekte is, waarvan je dan ook nog kunt genezen.  Ik zie mannen met mannen, vrouwen met vrouwen, die heel gelukkig zijn samen. Die elkaar trouw beloven en dat ook uitstralen. Ik vind het genant, als ze elkaar uitgebreid zoenen in het openbaar, maar dat vind ik ook, als een vrouw en een man dat doen. Dat hoef ik niet te zien.

 En dan die gay-pride, Amsterdam-pride moet je nu zeggen. Canalparade. Vorig jaar heb ik daar iets van gezien. Ik werd er misselijk van. Wat een extreme outfits. Wat een poespas. Moet je op zo’n manier aandacht vragen? Op mij heeft dat een heel negatieve invloed. Ik vind dat elk mens zijn/haar (vergeet ik nu iets/iemand?) uniek is. Welke geaardheid je hebt. Voor God is iedereen  waardevol.

Vandaag is die tocht er weer. Ik vind die niet nodig, vind die zelfs heel negatief. Het gaat volgens mij om respect, accepteren, dat niet iedereen denkt en voelt als jij. Deze happening helpt mij daar niet bij.

Zo, dat is er uit!