KIP JIP

Jip-en janneke-taal kent iedereen vast wel. Lijkt me wel, tenminste. Anders moet je eerst een inburgeringscursus doen om Nederlands te leren en dat is nog niet zo eenvoudig. Maar dat is een ander verhaal.

Vanmorgen ging het op radio 1 over deze kip. Ik geloof, dat de clou me ontgaan is, daarom ga ik me ook niet mengen in deze discussie over die kip.   Is hij geslacht of gestolen? Volgens  mij is een kip vrouwelijk, dus het woordje” hij” kan al helemaal niet. Wat een onzin. Is het nu al komkommertijd? De meeste talkshows zijn al met vakantie. Geen nieuws meer om over te praten tot september?  Geen vluchtelingen, die verdrinken in de Middellandse Zee? Geen satire? Geen Turkije? Geen armoede, ook in ons land? Geen vrije meningsuiting?

Jip kip kan me gestolen worden, of geslacht, maakt me niet uit. Misschien heb ik haar eitje wel opgegeten, in de smotsie (zo noemden we een omelet thuis vroeger) toen ik vanmiddag thuiskwam na een gesprek met mijn coach. Na zo’n gesprek ben ik altijd wel toe aan iets versterkends. Fysiek, want mentaal heb ik dat wel weer gekregen.

Maar ik moet ook even mij ei kwijt.

Vrije meningsuiting. Een groot goed. Maar wat is dat eigenlijk?

Alles zeggen, wat je wilt? Jouw mening?

Tja…

Ik ben Christen, in hart en nieren, van huis uit. Was ik opgegroeid in een Islamland, dan aanbad ik nu misschien Allah. In beide godsdiensten moet je op de goede manier met elkaar omgaan. Ik ken de Koran niet goed genoeg, maar volgens mij staat ook daarin de naastenliefde centraal.

Wat heeft dit nu met vrije meningsuiting te maken?

Alles, volgens mij. Je kunt van mening  verschillen. Geen probleem. Nou ja, een probleem om over te praten. Praten met goede woorden. En daar ontbreekt het volgens mij nu aan. Ik zit niet op Twitter,  expres niet. Ik wil al die haatwoorden helemaal niet lezen. Bedreigingen, doodwensingen, ook al zit je niet op Twitter, je hoort ze wel.

Deze passen niet, niet bij christenen, niet bij moslims, niet bij atheïsten. Bij niemand .

Vrije meningsuiting? Ja, graag!

Maar wel n.a.v. “Heb je naaste lief als jezelf”.