MEIVAKANTIE IN APRIL….

Ik heb veel vakantie gehad: zomer-, herfst-, kerst-, krokus-,voorjaars-, mei-, pinkstervakantie, van al die vakanties heb ik genoten. Dat werkt nu eenmaal zo in het onderwijs: meer vakantie dan werken. Maar een meivakantie in april dat is nieuw voor mij. Ik houd van nieuwe ervaringen en dus heb ik ook nu genoten.

Dat begon al in het weekend: verkiezingen in Frankrijk, met heel veel zwevende kiezers. Ik zag ze voor me: veel vliegers in de lucht boven Parijs. Een rondje boven de Nôtre Dame , de trappen naar de Sacré- Coeur op zweven, daarna even uitrusten op het puntje van de Eiffeltoren en daarna: hup, de stembus induiken. Jammer genoeg kan ik niet tekenen, maar die cartoon zie ik voor me.

In de meivakantie is er de laatste jaren ook een expositie in de Kleine Kerk in Steenwijk. De kerk is dan de hele week open en er exposeren diverse kunstenaars. Deze laatste week van april dus ook. Ik was 3 dagdelen suppoost. Ik heb het bijna nog nooit zo koud gehad, maar  de reacties waren wel hartverwarmend:

 “Wat een prachtig gebouw!”

“ Wat een mooie ruimte voor zo’n expositie”.

“Is dit een kleine kerk?”

“Wat goed om deze kerk op deze manier open te stellen”.

“Een echt gebedshuis”.

“Wordt dit kerkgebouw nog steeds gebruikt als kerk?”

Wat leuk om dan over de geschiedenis van onze kerk te kunnen vertellen:

Nog steeds elke zondag in gebruik. Ook door de week, voor diverse doeleinden. Een gebouw met geschiedenis. Een prachtig orgel. De naam ‘Kleine Kerk” is een naam in de volksmond ontstaan, omdat er een eindje verderop een veel grotere kerk staat, “de Grote Kerk”, de grote broer dus. Misschien worden we ooit nog eens echt familie…

Een jongen van een jaar of 10,12, schat ik, kwam verlegen binnen. Hij wilde even kijken in dit gebouw. Dan ben ik toch echt nog onderwijzeres en ik heb hem de geschiedenis verteld. “Konden ze dat echt? Zonder machines enz.?” Hij keek uitgebreid naar de video en haalde er later zijn oudere zusje bij. Dat zusje had er niet zoveel belangstelling voor. Misschien is het goed om meer aan kinderen over de geschiedenis te vertellen. Er zijn stadswandelingen voor schoolkinderen. Dan bekijken ze de buitenkanten van de gebouwen. Een kijkje in de gebouwen en verwondering over de (kerk)geschiedenis wekken lijkt me een uitdaging voor de beheerders van kerken en andere historische gebouwen.

Zo’n culturele week is niet verkeerd.

 

Woensdag en donderdag heb ik naar onze Koninklijke familie gekeken.

Eerst dat interview met Willem-Alexander. Wat goed, wat dapper om zo open te zijn, zo je emoties te laten zien. Ik vond het Koninklijk. Wie praat er nu nog denigrerend over prins pils? Zelfs republikeinen stellen hun mening bij.

Dan Koningsdag: Ik heb een deel gezien en ervan genoten. Veel meer om over te praten, maar te veel voor deze blog.

Kortom: de meivakantie in april vond ik een koninklijke week.