Weer Werken  6 september 2020

 Zo, de vakantie is eindelijk voorbij. Ik heb geen hekel aan vakantie, integendeel, maar bijna een half jaar…. Beetje lang.
Geen taalleerlingen, geen voorleesexpres. Ik werd er lui van: “Morgen is er weer een dag.” Dat is natuurlijk waar, maar als je dat elke dag zegt, gebeurt er niets. Nee, dat is toch niet wat ik wil. Ik ben met pensioen en daar geniet ik van. Vooral toen de scholen dicht moesten en thuisonderwijs aan de orde kwam, was ik heel blij, dat ik niet meer op een school werkte. Nog trouwens, want ik ben benieuwd, hoe het in de komende tijd zal gaan. De maanden van snotteren komen er weer aan en met de coronaregels kan dat wel eens grote problemen gaan geven.

Nee, de school heb ik niet gemist, wel mijn leerlingen en de contacten met de voorlezers en de gezinnen. Er moest iets voor in de plaats komen om mij van de bank te krijgen. Dat werd de Voedselbank. Zinvol werk, we haalden zelfs de krant! Ik help er nog steeds.

Maar sinds twee weken zijn we gelukkig weer met de lessen begonnen en daar geniet ik van. Ze geven me extra energie en ik ben eindelijk begonnen met drastisch opruimen van mijn vroegere werkkamer. De versnipperaar maakt overuren en liep dus ook prompt vast. Die moet ik morgen eerst opereren voordat ik verder kan. Dat versnipperen is een nostalgisch werkje: Ik heb in al die jaren zoveel werkbladen gemaakt en daar heel veel tijd aan besteed. Als ik ze nu weer bekijk, besef ik best wel, dat ik er vandaag niets meer mee zou kunnen, ze zijn nu al gedateerd. Toch heb ik het altijd uitgesteld, het is toch een deel van mijn leven. Nu ruim ik de boel toch maar op. Niet alles, want ik heb ook heel lang de wekelijkse nieuwsbrief van school geschreven. Die heb ik allemaal nog en die Wegwijzers bewaar ik. Voor het nageslacht.

De Voorleesexpres is nog niet weer echt begonnen. Dat is wat moeilijk met de coronaregels. Voorlezen op 1,5m afstand is niet bepaald aantrekkelijk. Daar moeten we nog afspraken over maken.

We zouden kunnen zeggen: “Nou ja, die regels, de minister houdt zich er ook niet aan, dan hoeven wij dat ook niet te doen”. Daarover ging het in de afgelopen week elke dag. Ik heb me daarover verbaasd. Ja, minister Grapperhaus ging in de fout en dat dat heel pijnlijk is in zijn positie is duidelijk. Dat heeft hij ook erkend, hij ging diep door het stof. Maar kan hij nu niet meer als minister functioneren? Volgens mij is die discussie een non-discussie. De minister had niet alles in de hand op zijn trouwdag en wie kan hem dat kwalijk nemen? (De integriteit van die fotograaf schat ik trouwens niet hoog in. En dat is eufemistisch gesproken!)
Waarom zijn die regels ingesteld? Toch voor de veiligheid, de bescherming van de gezondheid en niet, omdat de minister dat wil? We kunnen er wel van leren: Denk na bij wat je organiseert. Als de kans bestaat, dat je de regels overtreedt, doe het dan niet. Dat weet minister Grapperhaus nu ook wel.
Deze week ga ik weer lekker aan het werk ik houd me aan de regels, zoveel als ik kan…

Reactie plaatsen

Reacties

Henrike Laning
4 jaar geleden

In het basisonderwijs hoeven we geen anderhalve meter afstand te houden van kinderen. Wel van volwassenen onderling. Maar misschien gelden er voor de Voorleesexpress strengere regels. Het is in elk geval fijn dat de scholen weer open zijn en we weer lekker kunnen werken met kinderen.