STEMMEN

Zo, dat is weer gebeurd, ik heb gestemd.

1. Waarvoor eigenlijk? Voor het associatieverdrag met Oekraïne. Daar ging het referendum over. Ik heb voor gestemd, omdat ik die mensen daar een betere leefomgeving gun. Meer gericht op het democratische westen, minder afhankelijk van Rusland.

Ik hoop tenminste, dat dit verdrag daaraan bijdraagt. Zeker weten doe ik het niet, want de meningen staan lijnrecht tegenover elkaar. Wat moet je nu geloven? Je kunt er niet zomaar even gaan kijken en een mening vormen, je bent afhankelijk van de mening en argumenten van anderen. Dan is het voor mij heel belangrijk wie wat zegt. Wilders is tegen, neef Sander is voor. Ik ben het lang niet altijd eens met Sander, maar nu Wilders tegen zegt, ga ik mee met Sander. Dit klinkt belachelijk en dat is het ook. Dit hele referendum vind ik een lachertje.

We hebben een volksvertegenwoordiging gekozen. Naar aanleiding daarvan is er een regering gevormd. Nederland heeft voor dit verdrag gestemd. Namens ons allen, want die regering is er na onze stemming gekomen. Moeten we dan nog eens onze stem laten horen? Dat getuigt van weinig vertrouwen. Ik heb getwijfeld of ik wel zou gaan stemmen. Dit referendum hoeft voor mij niet. Maar als je je stem niet laat horen, heb je ook geen recht van spreken, dus ben ik toch maar gegaan.

Stemmen vind ik moeilijk. Als ik iemand een standpunt hoor verdedigen, denk ik: “Ja, daar zit wel wat in”. Als iemand anders een tegenovergesteld standpunt verdedigt, denk ik hetzelfde. Ik heb meerdere keren de stemwijzer ingevuld. Meestal kom ik uit bij de CU, maar als ik dezelfde test nog een keer doe en een paar vragen anders beantwoordt, kom ik uit bij de PVV… Daar wil ik niet bij horen. De stijl van Wilders is niet de mijne. Veel te populistisch, vaak grof en heel beledigend. Hij zegt ook wel ware dingen, maar de manier waarop hij dat doet, vind ik vaak niet kunnen.

Politiek is niets voor mij, dat weet ik wel. Jaren geleden ben ik eens gevraagd om op de lijst van het GPV te staan. Op de derde plaats, dat wel. Als er 1 gekozen werd, was dat al veel, toen. Ja, maar als dat wel gebeurt en er worden 2 ziek, zit ik er aan vast. Ik heb geweigerd en ben daar nog steeds blij om. Als iemand iets beweert, wil ik dat geloven. In de politiek heb ik het idee, dat je steeds met omwegen moet denken: Hij zegt dit, maar bedoelt dat. Dat is mij te ingewikkeld. Rechttoe rechtaan!

Een stem in mij zegt nu, dat ik de stemming maar moet afwachten. Ik ben benieuwd of er stemmen opduiken op deze column…