STOEPFONTEIN

Dat is de plaats, waar ik deze zomer mijn vakantie doorbreng. Stoep is het Afrikaanse woord voor terras. Ik breng dus veel tijd door op mijn eigen terras. Niet verkeerd, als het tenminste mooi weer is. Vandaag zit ik binnen en ik kom bijna in de verleiding om de kachel aan te doen, want de warmte van de zon is ver te zoeken. Maar ik klaag niet, want mijn terras is dit jaar al heel vaak een heerlijke plek geweest en als ik de weerberichten mag geloven, zal dat binnenkort weer zo zijn. Hoop op de zon doet leven.

De vakantie thuis doorbrengen is ook leuk. Je hoeft geen koffer te pakken, je slaapt in je eigen bed, je hoeft niet middenin de nacht met een rol toiletpapier door het natte gras naar het toiletgebouw en terug, kortom: allemaal voordelen.

Eerlijk gezegd had ik wel iets anders in mijn hoofd: een Paulusreis. Paulus volgen op de reizen, die hij gemaakt heeft. Dat lijkt me fantastisch. Die reis staat al jaren op mijn verlanglijstje. Maar ja, de situatie in Turkije vind ik niet echt uitnodigend, wel gevaarlijk. Ik weet wel, dat Paulus ook zo de nodige gevaren ondervond op zijn reizen. Hij nam die op de koop toe. Hij had wel een heel bijzondere Beschermengel. Die heb ik gelukkig ook wel, maar ik ben Paulus niet.

Zo’n reis lijkt me zo mooi, omdat de geschiedenis dan voor je gaat leven. Dat gebeurde ook tijdens de reis naar Israël, die mijn vader, broer en zus lang geleden gemaakt hebben. Mijn vader wilde heel graag naar Israël, maar mijn moeder durfde niet te vliegen. Dat deed ze later wel naar Zuid-Afrika, maar toen was het geen optie voor haar.  Daarom mochten wij mee. 2 weken verlof van de school in Leeuwarden en voor de eerste keer vliegen. Dat was op zich al een hele belevenis.

De Bijbelse geschiedenis ging toen echt voor mij leven. Varen op het meer van Galilea, waar Jezus zoveel wonderen gedaan heeft. Zitten op de helling van de berg, waar Jezus de Bergrede hield. Lopen door de straten van Jeruzalem, waar Jezus het kruis droeg. Dwalen door de hof van Getsemane, heel indrukwekkend.  Rijden door de woestijn, waar Mozes het volk doorheen moest leiden. De berg Horeb beklimmen, waar God de wet gaf. Mozes moet wel een heel goede conditie gehad hebben, want hij heeft die tocht nogal eens moeten maken! Ik snap nu trouwens ook, waarom de Israëlieten mopperden in die woestijn. Ik zou dat ook doen, als ik daar 40 jaar doorheen moest sjouwen: berg op, berg af. Niet echt een zandwoestijn. Al die bekende plaatsen kwamen tot leven en ik heb daar heel veel aan gehad voor de Bijbelverhalen. Ook de dia’s (die had je toen nog) hebben heel vaak dienst gedaan op school. Ook wel tijdens andere bijeenkomsten, trouwens. Ik herinner me, dat ik ze in de kerk heb laten zien en dat een oude dame me later vertelde, dat ze het zo mooi had gevonden. Ze had geluisterd via de kerktelefoon……

Het zou goed zijn, als elke leerkracht en dominee eens zo’n reis zou maken, denk ik. Maar ook daar is het tegenwoordig niet veilig. Waar wel? Ja, op mijn terras!

Stoepfontein is dus echt niet verkeerd!