Zomer in Steenwijk

Een vakantiegevoel… dat krijg ik van het mooie weer in de laatste week van mei en de eerste van juni 2017. ’s Morgens gelijk de deur open, buiten ontbijten en de krant lezen. Ik geniet ervan. Mag van mij de hele dag duren. Dat kan natuurlijk niet, want er wachten een paar leerlingen en gezinnen op mij. De ene leerling, die uit Marokko komt, houdt niet zo van de warmte. Dat verbaast aan de ene kant wel, maar aan de andere kant ook niet: je zult bij 30 graden maar zo ingewikkeld gekleed moeten gaan.

Over die kleding werd ik tijdens een bezoek aan een gezin uit Syrië weer iets wijzer. Het was heel warm, die middag en ik had me aangepast gekleed: niet te veel, maar vooral ook niet te weinig. Je weet nooit wat je verwachten kunt. De moeder was heel zomers gekleed, meer bloot dan ik zou tonen. Terwijl de voorleester met het voorlezen begint, heb ik een gesprek met de moeder. Zij is moslim. Als ze naar buiten gaat, draagt ze een hoofddoek. Ook als er mannen thuis komen. Nee, als haar vader komt, of haar broers, hoeft dat niet. Weer wat geleerd.

De volgende dag was ik bij een ander gezin uit Syrië. Dit keer een christelijke familie. Voor mij de eerste keer, dat ik voor de Voorleesexpres in een christelijk gezin kom. Tijdens het gesprek hoor ik, hoe moeilijk het voor deze mensen is om aan het werk te komen. De vader werkt als monteur, terwijl hij socioloog is. De moeder zoekt werk in de horeca of in de schoonmaakbranche. Beiden zijn universitair opgeleid. De diploma’s worden hier niet erkend. Ze zijn heel actief met vrijwilligerswerk in de kerk.

Tja, na afloop zit ik er op mijn terras, tussen de tomaten en de geraniums (niet er achter) over na te peinzen. Die mensen zijn gevlucht, hebben vreselijke dingen meegemaakt. Ze voelen zich hier veilig, maar niet echt gelukkig. Het eerste gezin is vast van plan om terug naar Syrië te gaan, als het daar weer veilig is. Het andere gezin peinst er niet over om terug te gaan. Ik kan alleen maar luisteren naar hun verhalen. Niet echt bevredigend.

Dan maar eens kijken naar mijn moestuintje. De boontjes, rabarber en bietjes doen het goed. De uitjes en aardappels kan ik nog niet terug vinden. Over de aardbeien heb ik een net gespannen, ik gun ze niet aan de vogels.

Het is nu begin juni, maar naar mijn gevoel volop zomer. Ik houd van de zon, die geeft me dus een vakantiegevoel. Dat voelt heel goed! 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Nynke Kloosterman
2 jaar geleden

Hoi Tjallie,

Beetje rare manier om je te vinden maar het nummer wat ik heb klopt niet. Ik ben Nynke van Bibliotheek Steenwijk en jij bent ook van de voorleesexpress. Ik heb hier een vraag over waarvoor ik je graag zou willen bellen. Hier is mijn nummer en ben morgen aan het werk. Alleen om tussen 10.00 en 11 niet bereikbaar. En middags ook niet de hele tijd. Maar probeer maar gewoon dan bel ik je wel terug. Kan naar het nummer van de bieb.

Anders had ik Sabine wel gevraagd maar ze is er tijdelijk niet door het overlijden van haar moeder.

Groetjes Nynke