Beste lezers..

Ik hoop, dat ik met deze aanhef, niemand uitsluit. Met “Dames en heren” lukt dat blijkbaar niet meer. Dat was de discussie in de afgelopen week. De gemeente Amsterdam en de NS gebruiken die aanhef niet meer en gaan over op een gender neutrale aanspreekvorm.

Ik heb met verbazing naar de discussie geluisterd. Eerlijk gezegd dacht ik (en denk ik): “Komkommertijd”. Er is geen ander nieuws en je moet het toch ergens over hebben. De tweets van Trump zijn al gewoon geworden, hoe extreem dan ook. Aanslagen, vluchtelingen, vermissingen, formatie… Die komen elke dag voorbij. Dit is weer eens een ander onderwerp. In de zomer komen wel vaker van die onverwachte onderwerpen aan de orde. De zwartepietdiscussie kwam volgens mij ook in deze tijd van het jaar op gang.

Ik luisterde er eerst wat lacherig naar. Wat een onzin om over te praten. Waar maken ze zich druk om. Ik hoorde interviews met mensen, die zich geen man en geen vrouw voelen. Ze voelden zich nergens bij horen, eenzaam, onbegrepen.

Tja, ik ben een vrouw, zo voel ik me ook. Soms krijg ik post geadresseerd aan “De heer T. Huisman”. Die envelop maak ik niet open, die is niet voor mij, die gaat weer in de brievenbus. Terug naar de afzender. Zijn, haar, iemands fout. Voor mij geen probleem.

Terwijl ik naar die interviews luisterde, realiseerde ik me, dat er in de afgelopen jaren wel veel is veranderd. Ook bij mij. Ik heb niet zo gauw meer mijn oordeel klaar. Homo’s, lesbiennes, transgenders, ik begrijp hen niet, maar snap wel, dat ze het niet gemakkelijk hebben. Nu komen daar de mensen die gender neutraal zijn bij. Daar kan ik me helemaal niets bij voorstellen, maar ze zijn er wel. Gelukkig niet veel, maar toch. Zij voelen zich niet aangesproken bij “dames en heren”.

Ik vraag me nu af, of zij zich wel aangesproken voelen bij: “beste reizigers”. Lezers, reizigers, van oorsprong mannelijk. Lezeressen, reizigsters, die vormen bestaan ook. Veel woorden hebben mannelijke en vrouwelijke vormen. Gender neutrale vormen zijn zeldzaam. “Beste Mensen”, ja , die aanspreekvorm sluit iedereen in.

Vanmorgen in de kerk werden we begroet met “Broeders en zusters, jongens en meisjes”. Voelden sommigen zich niet aangesproken? Ik weet het niet. Moet de dienst dan beginnen met “Beste gelovigen” of “geliefde Christenen”? Ik noem maar iets.

Voor mij is deze discussie een non discussie. Ik hoorde iemand zeggen: ”Als je je niet aangesproken voelt, heb je pech gehad, daar moet je mee leren leven”. Dat denk ik ook. Het gaat niet altijd, zoals jij dat wilt.

Het is zoals het is…

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.