STILLE TIJD

De week voor Pasen.

In  de winkels liggen de paaseieren voor het oprapen. Ja, op mijn tafel staat ook een glas met paaseitjes, niet omdat ik Pasen verbind aan eieren, maar omdat ik die kleurtjes zo leuk vind. Ik eet zelf nooit chocola, dus tegen Pinksteren gaan de overgebleven eitjes weer weg.

De paashaas is weer actief. Aan die figuur heb ik ronduit een hekel. Ik loop altijd met een grote boog om hem heen als hij in de winkelstraat loopt. Paashaas, eieren…. Ik kan het verband niet leggen. Ik herinner me van vroeger, dat we een netje met paaseieren kregen. En met Palmpasen een broodje in de vorm van een haas. We deden niet mee aan een optocht ofzo.

Ik verbaas me er nog steeds over. Een gereformeerd gezin en dan eieren en paashaas? Nee, dat kan ik niet rijmen. Ik kan het mijn moeder niet meer vragen. Wel weet ik, dat ze vaak een preek over Palmpasen miste. Dat heeft ze diverse jaren gezegd. En dat was ook zo. Waarom daar niet over gepreekt werd, weet ik niet.

Voor mij is deze tijd voor Pasen geen tijd voor de paashaas. Die eitjes op tafel zijn als een bos bloemen. Daar geniet ik van.

Ik mis de verhalen over Pasen, die ik zoveel jaren verteld heb. Ik kwam zelf steeds weer onder de indruk van Getsemane, Golgotha, Opstanding.

Ja, ik geloof die verhalen. Het zijn voor mij feiten, real facts, geen nepnieuws.

Deze week is de stille week. Ik denk over veel dingen na. Goede Vrijdag. Ik weet, dat ik vaak aan de kinderen verteld heb, dat het de beste vrijdag ooit was en is. Dit jaar kon ik dat niet aan kinderen vertellen, maar via deze blog doe ik het toch.

Ik wens iedereen een stille woensdag en donderdag, een  gedenkwaardige goede vrijdag en daarna een geweldige Paasdag!