Dat is een dingetje

Die uitdrukking hoor je vaak tegenwoordig. Vanmiddag nog, bij de kapper. Wat dat dingetje was, weet ik niet meer, het was vast niet belangrijk. Dat doet die uitdrukking ook vermoeden: iets kleins, iets onbelangrijks. Maar dat is niet zo. Het coronavirus, mondkapjes, testen, de cijfers over besmettingen en ziekenhuisopnames, allemaal “dingetjes”. Echt heel belangrijke dingen!
Dat bleek deze week wel weer uit de persconferentie met de aankondiging van een bijna complete lockdown. Het is heel serieus crisis en die  bagatelliseer ik niet.

Toch moet ik ook wel regelmatig lachen. Niet om de ernst van de zaak, maar om het taalgebruik/misbruik van allerlei mensen. Zo hoorde ik de premier zeggen, dat het virus nu met een hamer platgeslagen moet worden. Hoe hij dat voor elkaar wil krijgen, begrijp ik nog niet. Ja, met alle nieuwe maatregelen, die ons in de voeten worden geschoven, denk ik. Nu krijg ik wel eens iets in mijn schoenen geschoven, maar in mijn voeten…..
En o ja, hij wilde ook de knoop eruit trekken. Uit mijn jarenlange ervaring met onwillige veters in gymschoenen weet ik, dat dat je niet gaat lukken. Een knoop ontwar je met eindeloos gepeuter. Je kunt hem wel doorhakken. Niet met een hamer, maar met een botte bijl kun je het proberen.

Nee, ik bagatelliseer de crisis niet. Ik houd me aan de regels. In de supermarkt worden nu alle karretjes weer door personeel schoongemaakt en worden de mensen op het dragen van een mondkapje gewezen. Helaas doet iedereen dat nog niet. Ik heb vanmiddag een heel aantal mensen daarom verbaasd aangekeken en ook wel geïrriteerd. Ik heb ze er nog niet op aangesproken, zover ben ik nog niet. Nog steeds zijn er mensen, die alle maatregelen heel bewust negeren. 10% van de mensen, die positief getest zijn, gaan toch gewoon naar hun werk of naar de winkel. Een kleine, maar heel luide minderheid. Dat bleek wel toen een groep mensen in Den Haag, vlak bij het Binnenhof, waar de 2^e kamer over de maatregelen discussieerde, een feestje hield.  

De maatregelen zijn heel vergaand. En de vraag is ook, hoe ze gehandhaafd moeten worden. Regels zijn er om je aan te houden, vind ik, ook al zie je er niet altijd het nut van in. Zoals 30 mensen in de kerk. In veel kerken kunnen er meer met in achtneming van alle regels. “God liefhebben boven alles” wordt er dan gezegd. Dat is waar, maar ik denk, dat je God meer eer bewijst, als je als kerk geen uitzondering wilt zijn en ook die 30- personen- regel handhaaft. Dan geeft respect i.p.v. spot. Staphorst heeft het aanzien van de kerk geen goed gedaan. Je kunt hier lang over discussiëren, dat weet ik ook wel, maar volgens mij is solidariteit belangrijk.
En de handhaving van al die regels? Moet er op elke hoek van de straat en zelfs voor elke deur een agent staan? Je stopt toch ook niet alleen voor een rood stoplicht, als je een agent ziet? En die mondkapjes vergelijk ik met de autogordel: daar waren we ook zo aan gewend. Voor mij is dat een routinehandeling: met de ene hand de sleutel in het contact, met de andere de gordel om. Daar denk ik niet over na, dat gaat vanzelf.

Tja, wel een dingetje, dat virus. Gezond verstand ook.